Miłość i wolność myśli

Kobieta druga

Paliła papierosy ,Piła tanie wino i dużo się śmiała 

Coś tam trochę o poezji wiedziała ,

Czasami zapłakała przy smutnej piosence 

Czasami śmiała się bez powodu do lustra 

 Była zwykła dziewczyna ,

Na tle innych dziewczyn nic jej nie wyróżniało ,

Dopóki nie zaczynałeś jej się przyglądać sercem 

Nagle jej śmiech i płacz miał powód i głębokie znaczenie,

Mapa jej ciała ,razem z mapą jej życia ,

Były niczym powieść ,

Gdzie każde zdanie ma sens ,każde może do czego prowadzić i wszystko trzeba znać 

Perlisty śmiech był ważny 

Piosenki których słucha nagle były drogowskazem do jej serca i wszystko już Od tej pory nabierało znaczenia 

Ciężar uczucia ,jego waga 

Zmieniały te dziewczynę w bardzo swoista i bardzo niezwykłą

Nie było mowy już o zwykłych oczach 

Nabierały wyrazu ,mienily się ,odbijały świat -jego złożonosc i wszystkie jego cuda 

Piersi nie były średnie ,małe czy duże 

Były miodem,mlekiem i sadem rozkoszy 

Usta nie były tylko ustami

Były przyzwoleniem i obietnica 

Jak bardzo zmieniała się pod wpływem uczucia dla patrzącego 

Jakie szeście ze tylko jedną osobę można kochać 

I ze tylko jedna 

Ma tyle ponad wszystko

Ze tylko ja można zobaczyć w ten sposób 

Wyczerpujący i skomplikowany 

To dużo za dużo jak na jednego człowieka 

A jednak miłości rodzą się umierają każdego dnia 

Na naszych oczach 

Każdy ma szanse stać się kimś wyjątkowym w cudzej opowieści 

I zdziwić się kiedy nagle nasze tanie wino ma głębszy sens ,inny wymiar i tak bardzo coś znaczy ..,,

Siła 

Odkąd pamiętał był silny 

Siła Drzemala w nim jak wielki dąb 

Siła napinała jego mięśnie w każdej bordowej koszuli która zakładał  na siebie 

Siła narastała w nim każdego dnia 

Kiedy mówił -wszyscy wiedzieli ze tam była -jego ton ,tębr głosu ,postawa -siła ujawniała się wszędzie .

Czasami czuł się nią ogłuszony ,

Czasami biła w nim jak dzwon ,

Była nim .

Pewnego dnia poznał kobietę ,

Delikatna jak wiatr ,kruchą i małą

Bardzo delikatnie wibrująca swoim byciem we wszechświecie 

Nie to co on -dudniący i wielki 

Pomyślał ,że otoczy ją swoją siła i da jej schronienie 

Oddzieli ja Od niebezpieczeństw 

I tak się stało 

Byli jednym

Tak bardzo stapiali się ,stawali się sobą nawzajem 

Że płonęli jednym ogniem ,noc w noc i każdego dnia 

Zaczynał dostrzegać że inność tej kobiety prowadzi go lepszego zrozumienia siebie 

Zaczynała wypełniać Od środka jego sile ,

Zmieniała jej energię i częstotliwość 

Aż w końcu całkowicie ja okielznala 

I poczuł się stracony 

Poczuł się należący i posiadany 

I jego siła stała się nie jego 

I on stał się już nie swój 

To była ostatnia noc w której byli razem ,sobą nawzajem 

To była ostatnia noc

Kobieta pierwsza 

Oplotła mnie swoimi ramionami jak ogień opłata sad

Zetknęła się ze mną ,tak bardzo jak tylko stykać się mogą planety ,które Marzą o jednej przestrzeni a krążą z dala Od siebie Od setek lat .

Nie przeminęła tylko wrosła we mnie ,wpłynęła niczym rzeka ,stała się moją częścią .

ktoś powiedział :,,oczywiste oczywistości pleciesz ” 

Nie odpowiedziałam .

Dom stał się nagle .Tak bardzo nagle jak tylko  nagle mogą stać się domy.Wrósł we mnie podczas pierwszego naszego spotkania .

Teraz -17 lat później zobaczyłam go znowu .

Wiele osób zarzuca mi ,że mące rzeczywistość wydłubując z niej ,jak patykiem z kałuży ,szczątki głębszych znaczeń .M powiedziała ,że to takie niepotrzebne .Takie nie jej,takie obce i dzikie -jakby się bała ze te głębsze znaczenia zaleją nasza relacje  i nie będzie mogła wypiekać kiełbasek nad ogniskiem  w którym pali wszystko czym jestem .

Mój dom.

Czasami szeroko otwieram ramiona .Jakbym oddychała bliskością z drugim człowiekiem .Czuje jak bije jego serce ,słyszę jak oddycha i w tej wymianie bliskości się zatracam .

Potem już nie otwieram ramion ,nie patrzę i nawet nie szukam wytłumaczeń :,,po co i dlaczego ”..

Zawsze się znajdzie jakiś powód i jakieś wytłumaczenie ale czy będzie prawdziwe ?tego nie wiem .